ارزهای دیجیتال بانک مرکزی

دیجیتالی شدن ارز، پایه و اساس زندگی اقتصادی، تأثیر عمیقی بر آینده جامعه خواهد داشت. در اینجا به بررسی نقش ارزهای دیجیتال در ارتقای شمول مالی جهانی، نقش آنها در تکامل و رشد اقتصادهای دیجیتال، تأثیرشان بر سیاست پولی و مالی جهانی و چگونگی ایجاد تعامل بین ارزهای دیجیتال توسط فناوران و سیاست گذاران می پردازیم. اما ارزهای دیجیتال بانک مرکزی کدامند و چه نقشی بر جامعه جهانی دارند؟

ارزهای آینده دار

برای بررسی ارزهای آینده دار، باید با رهبران دولتی، تجاری و دانشگاهی کار کرد تا استانداردها و راه حل های کاملاً تحقیق شده و نوآورانه ای را بیابیم که موفقیت ارزهای دیجیتال عمومی و خصوصی و موارد استفاده متعدد از آنها را ارتقا دهد. امید این است که آینده ای تضمین شود که در آن فناوری نوآورانه ای وجود داشته باشد و ثبات پولی جهانی، قابلیت همکاری پلت فرم ها، امنیت و شمول مالی را ایجاد کند تا موانع نوآوری کم باشد و دسترسی به سیستم مالی گسترش یابد.

پیشنهاد مطالعه:خرید ارز دیجیتال از صرافی بدون احراز هویت

چشم انداز ارزهای دیجیتال

در حالی که اولویت های تحقیقاتی ارزهای دیجیتال بانک مرکزی ممکن است هر روز تکامل یابد، اهداف و چشم انداز بر اساس سه ستون استوار است: استانداردسازی، مشارکت و نوآوری.

استاندارد سازی

استانداردسازی بر توسعه اهداف خط مشی، الزامات نظارتی و هنجارهای حاکمیتی برای پیشبرد نقشه راه استانداردسازی در هماهنگی با نهادهای تعیین کننده استاندارد از طریق یک فرآیند اجماع محور تمرکز دارد.

نامزدی

تعامل بر کار با مجموعه متنوعی از سهامداران در تحقیقات بخش عمومی و خصوصی برای به اشتراک گذاشتن روش های آموخته شده در طراحی و اجرای ارزهای دیجیتال و تأثیر آنها بر اقتصاد دیجیتال جهانی متمرکز است.

نوآوری

نوآوری بر پذیرش صنعت با توسعه روش ‌ها و معیارهایی برای ارزیابی عملکرد، امنیت و انعطاف‌پذیری پیاده‌سازی‌های موجود و آتی همه ارزهای دیجیتال در برابر مجموعه‌ای از استانداردهای مشترک پذیرفته شده توسط ذینفعان اکوسیستم تمرکز دارد.

پیشرفت فناوری ارزهای دیجیتال بانک مرکزی

در مباحث امروزی، پیشرفت در فناوری دیجیتالی شدن، منجر به توسعه اشکال جدیدی از پول شده است. این ارزها شامل ارزهای مجازی (کریپتو) مانند بیت کوین، سکه های پایدار مانند Libra/Diem تحت حمایت فیس بوک و ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) است. نوآوری های امروزی با تغییرات عمده قبلی در تاریخ پولی طنین انداز می شود. 

بررسی اجمالی از تاریخ تحولات پولی نشان می دهد که تغییرات تکنولوژیکی در پول اجتناب ناپذیر است و توسط انگیزه های مالی اقتصاد بازار هدایت می شود. دولت همواره در تامین ارز (خارج از پول) که یک کالای عمومی است، نقش اساسی داشته است. 

همچنین پول داخلی ارائه شده توسط سیستم بانکداری تجاری را تنظیم کرده است. این برای پول امانی در کشورها نگهداری می شود و به احتمال زیاد برای ارزهای دیجیتال بانک مرکزی صادق است.

اثر تغییرات تکنولوژی بر ارزهای دیجیتال

دگرگونی ‌های پولی در تاریخ با تغییر تکنولوژی، تغییر ذائقه، رشد اقتصادی و خواسته‌ها برای ارضای مؤثر کارکردهای پول انجام شده است. پول و امور مالی با تاریخ بشر تکامل یافته است. سه دگرگونی تاریخی زمینه را برای تحول دیجیتال کنونی فراهم می‌کند:

اول، در قرن هجدهم و نوزدهم، فن آوری مالی جدید منجر به ظهور پول امانت دار (اسنادهای قابل تبدیل) شد که هزینه های منابع گونه را بسیار کاهش داد. علاوه بر این، ضرورت افزایش هزینه ‌های مالی جنگ در اوایل دوران مدرن منجر به این شد که دولت‌ها پول فیات غیرقابل تبدیل را مطرح کنند.

CBDC، به عنوان یک پس انداز اجتماعی بیش از پول فیات، وعده می دهد که نسل بعدی در این پیشرفت باشد. دوم، سوابق اولیه بانک‌های تجاری با نظارت ضعیف در انتشار اسکناس‌ها که ظاهراً قابل تبدیل به گونه‌ای دیگر هستند، برای اثبات مقررات دولتی بانکداری تجاری و انحصار دولت در صدور اسکناس مورد استفاده قرار گرفته است. از همین روست که امروزه، ضرورت ارزهای دیجیتال بانک مرکزی دیده می شود.

پیشنهاد مطالعه:کیف پول اتمیک

لزوم تغییر در سیستم پرداخت ناکارآمد

در تمام این موارد، موضوع اسکناس در نهایت به سمت انحصار بانک مرکزی و دولت کشیده شد. افزایش امروزی ارزهای دیجیتال و سکه‌های پایدار نشان می‌دهد که نتیجه ممکن است فرآیند تثبیت به سمت CBDC باشد.

بانک ‌های مرکزی در قرن ‌های هفدهم تا بیستم برای برآوردن چندین نیاز مهم عمومی تکامل یافتند: تأمین مالی جنگ. یک سیستم پرداخت کارآمد، ثبات اقتصادی، ثبات قیمت و ثبات کلان CBDC می تواند از این سنت پیروی کند.

مورد اصلی برای  CBDCکه به عنوان دارایی به شکل الکترونیکی تعریف شده است که کارکردهای اساسی ارز کاغذی را انجام می دهد را می توان به استدلال اقتصاددانان کلاسیک که ارز یک کالای عمومی است و به طور مناسب ارائه می شود، ردیابی کرد. 

علاقه مندی بازار جهانی به ارزهای آینده دار

چندین عامل کلیدی باعث علاقه امروز ارزهای دیجیتال بانک مرکزی می شوند:

•    CBDC  نسخه قرن بیست و یکمی پس‌انداز با کاهش هزینه‌ های انتشار و عملیات ارز فیزیکی (بین 0.5 تا 1.0 درصد تولید ناخالص داخلی) و با کاهش رانت‌ های انحصاری کسب ‌شده توسط بانک ‌های تجاری است. 

•    دیجیتالی شدن استفاده از پول نقد را در چندین کشور، به عنوان مثال، سوئد و نروژ تا حد زیادی کاهش داده است. CBDC یک وسیله پرداخت را ارائه می دهد که تمام ویژگی های پول نقد فیزیکی را دارد اما کمتر در معرض سرقت و از دست دادن است.

•    CBDC  شمول مالی را برای گروه های محرومی که به حساب های بانکی دسترسی ندارند، افزایش می دهد.

•    CBDC  ممکن است خطر حاکمیت پولی ناشی از سکه‌های پایدار صادر شده توسط شرکت‌های خدمات دیجیتال جهانی مانند فیس بوک را که توانایی بانک‌های مرکزی برای اجرای سیاست‌های پولی را تهدید می‌کند، از بین ببرد.

•    ارزهای دیجیتال بانک مرکزی مطمئن و قابل اعتماد، عاری از خطرات کلاهبرداری، هک، پولشویی و تامین مالی تروریسم را فراهم می کند.

بررسی اجرای CBDC

اجرای CBDC تعدادی از سوالات مهم را در مورد طراحی آن ایجاد می کند که توسط بانک های مرکزی به دقت مورد بررسی قرار گرفته است. یک مسئله انتخاب خرده فروشی در مقابل عمده فروشی CBDC است. پیشرفت های قابل توجه در مکانیسم تسویه پرداخت های عمده فروشی نشان می دهد که مسئله کلیدی CBDC خرده فروشی است. 

در اینجا جنبه عمومی ارز، منطق قوی برای ارائه مستقیم یا حداقل مقررات و نظارت دقیق توسط دولت فراهم می کند. حساب‌ها در بانک مرکزی کاملاً امکان ‌پذیر هستند، اما بخش خصوصی از مزیت نسبی در نوآوری مالی برخوردار است. 

از این رو، در کشورهای پیشرفته ممکن است ترتیب عمومی-خصوصی ارجح باشد. موسسات تعیین‌شده می‌توانند حساب‌های ارزهای دیجیتال بانک مرکزی را به مردم ارائه دهند یا به عنوان مجرای بانک مرکزی عمل کنند. CBDCها که امن ترین بدهی مستقیم بانک مرکزی هستند، می توانند منجر به عدم واسطه گری شوند و از سیستم بانکداری تجاری خارج شوند. 

روشی برای حذف واسطه گری

اما تحقیقات نشان می‌دهد که کاهش واسطه‌گری می‌تواند با سیاست ترازنامه بانک مرکزی، با محدود کردن دارایی‌های CBDC، یا با ردیف کردن نرخ‌های بهره در حساب‌های CBDC و غیر CBDC جبران شود. علاوه بر این، بانک‌های مرکزی خطوط دفاعی مناسبی برای مقابله با فرارها دارند.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی سیاست پولی را بهبود می بخشد. محققان استدلال کرده اند که بهره پرداختی در CBDC می تواند مکانیسم انتقال، به ویژه کانال وام دهی را بهبود بخشد. همچنین ترازنامه های بانک مرکزی را کاهش و ساده می کند و ما را به سمت سیاست فقط قبوض برمی گرداند. استفاده از نرخ بهره در CBDC به‌عنوان نرخ سیاستی می‌تواند به بانک‌های مرکزی اجازه دهد تا از سیستم فعلی «طبقه» به «سیستم کریدور» برگردند. 

پیشنهاد مطالعه:مهم ترین نکات برای خرید بیت کوین

تاثیر منفی شدن نرخ بهره ارزهای دیجیتال بانک مرکزی

شاید بتوان استدلال ‌کنیم که اجازه دادن به منفی شدن نرخ بهره در CBDC، همراه با انگیزه‌هایی برای کاهش نگهداری وجه نقد، ELB  را به عنوان یک محدودیت در سیاست پولی حذف می‌کند. همچنین استدلال می شود که علاقه به CBDC می تواند برای تقویت ثبات قیمت واقعی استفاده شود. در نهایت، پرداخت بهره در CBDC می تواند برای بهبود عملکرد وام دهنده و ثبات مالی مورد استفاده قرار گیرد.

CBDC پیامدهای بسیار مهمی برای اقتصاد باز خواهد داشت. این می تواند پرداخت های بین المللی را تا حد زیادی بهبود بخشد. با دیجیتالی شدن، پرداخت ها می تواند تقریباً فوری باشد. برخی از سکه های پایدار قول می دهند که پرداخت های همتا به همتا را از طریق شبکه های تأسیس شده خود ترتیب دهند. 

اگر ارائه دهندگان سکه پایدار بر این ترتیبات تسلط داشته باشند، می توانند حاکمیت پولی را تهدید کنند و همچنین در معرض ریسک اعتباری قرار گیرند. این موضوع را برای ارزهای دیجیتال بانک مرکزی یا برخی مقررات ایجاد می کند. اما  CBDCهای مستقل باید ترتیباتی را برای همکاری با همتایان خارجی خود انجام دهند.

نزدیک شدن سیستم پولی در کشورها

همچنین، سیستمی از ارزهای دیجیتال بانک مرکزی که سیستم‌های پولی و پرداخت کشورهای مختلف را نزدیک به هم مرتبط می‌کند، می‌تواند به تقویت اثرات سرریز سیاست پولی داخلی بر سایر کشورها منجر شود. علاوه بر این، CBDCها و سکه‌های پایدار می‌توانند منجر به جایگزینی ارز شوند که بر حاکمیت پولی شرکت‌های دولتی، به‌ویژه آنهایی که دارای مؤسسات پولی و مالی ضعیف هستند، تأثیر می گذارد. 

رقابت ارزی موثر می تواند به دلیل توانایی سکه های پایدار برای جداسازی عملکرد پول رخ دهد. در واقع، سکه های پایدار می توانند به دلیل برتری شبکه هایشان، سلطه دلار را به چالش بکشند. با این حال، رقابت ارزی از پلتفرم‌های خصوصی می‌تواند با مشکلات همکاری و هماهنگی مواجه شود که چندین ارز رقیب را در قرن نوزدهم گرفتار کرده است. 

مانند آنها، عدم تقارن اطلاعاتی برای CBDC مناسب است. سیستمی از CBDCهای قابل تبدیل، جایگزینی ناقص ارز دیجیتال خصوصی را از بین می برد.

پیشنهاد مطالعه:کسب درآمد ارزی از سایت Guru

نکات مهم در مورد ارزهای دیجیتال بانک مرکزی

چند نکته کلیدی از تاریخچه در مورد ارزهای دیجیتال ارائه شده توسط بانک مرکزی به دست می آید:

اجتناب ناپذیر بودن نوآوری مالی

نوآوری مالی اجتناب ناپذیر است و توسط انگیزه های مالی اقتصاد بازار هدایت می شود.دولت نقش اساسی در تامین پول دارد. پول خارجی یک کالای عمومی است که تامین آن از سوی بانک مرکزی ضروری است. این هم برای پول فیات و هم برای پول دیجیتال صادق است. توانایی صدور آن به اعتبار صادرکننده بستگی دارد. 

اگر این کاهش پیدا کند، رقابت ارزی دیگر CBDC ها یا سکه های پایدار، حاکمیت پولی را از بین می برد. CBDC دارای بهره می تواند مکانیسم انتقال و شفافیت سیاست پولی را بهبود بخشد. می تواند ترازنامه بانک مرکزی را تا حد زیادی ساده کند. علاوه بر این، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی می‌تواند سیاست‌های پولی را متحول کند اگر از نرخ بهره به عنوان نرخ سیاست استفاده شود.

نوآوری جهانی CBDC

CBDC یک نوآوری جهانی است. می‌تواند پرداخت‌های بین‌المللی را متحول کند، همانطور که اولین کابل ترانس آتلانتیک در سال 1866 انجام داد. همچنین می‌تواند جایگزینی ارز را تشدید کند و به همکاری پولی بین‌المللی نیاز داشته باشد. CBDC و سکه های پایدار نیز می توانند سیستم پولی بین المللی را به چالش بکشند. بعید است که نیروهای بنیادی منجر به تسلط بر ارز تغییر کنند، اما دیجیتالی شدن می تواند تغییرات ناشی از آنها را تسریع بخشد، همانطور که در قرن بیستم زمانی که دلار پوند را تحت الشعاع قرار داد رخ داد.

جمع بندی

دیجیتالی شدن پول ممکن است نویدبخش آینده باشد. بانک‌های مرکزی می‌توانند درس‌هایی از تاریخ بیاموزند و ارزهای دیجیتال بانک مرکزی را برای اجرای مؤثر وظایف عمومی خود ارائه کنند.